Een slordige knot

Al een tijdje bezoek ik een jonge vrouw. Voor het gemak noem ik haar Gerdien.
Ze is opgegroeid midden op de Biblebelt en doet er alles aan om, zoals ze zelf zegt, in ’t gareel te blijven lopen.
Dat gareel betekent voor Gerdien: je gezin draaiend houden, kids netjes in de kleren en een huis als uit de Riverdale-catalogus. Jong verkering, vroeg getrouwd, vrijwel direct zwanger en vrij vlot volgden er nog 5 koters. Ze kreeg haar eerste kindje op haar 20e, ze is nu 34 jaar, dus reken maar uit. Tropenjaren! Ik heb er respect voor.
Na de geboorte van het laatste kindje was haar energie op. Ze kon niet meer.
Het draaiend houden van een groot gezin eist zijn tol.

Om de situatie te snappen, is het goed om te weten hoe een cliënt bij ons terecht komt.
In het geval van Gerdien ging dat zo: op een goeie dag meldt ze zich met vermoeidheidsklachten bij de huisarts, de huisarts verwees haar door naar het sociaal team van de gemeente waar ze woont.
Een consulent van het sociaal team komt op zo’n moment inventariseren welke hulp nodig is. In het geval van Gerdien bleken dit drie dingen: opvoedingsondersteuning, balans zoeken tussen in- en ontspanning én structuur in haar huishouden. We roepen immers altijd: een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd!

Met die quote in mijn achterhoofd bezoek ik Gerdien vandaag. Ik zie dat ze niet lekker in haar vel zit, ze heeft donkere kringen onder haar ogen, ze veegt haar wilde haren uit haar gezicht, ze draagt een huilende dreumes op haar heup en in huis is het een rommel. Samen maken we een huishoudlijstje. Het is een gemakkelijk en relatief eenvoudig middel, om toch wat structuur in de chaos van haar leven te creëren.
We plannen drie kleine taken op een dag en voor vandaag betekent dat: stofzuigen, dweilen en de was opvouwen.

’s Avonds kom ik thuis, helaas weer later dan de bedoeling was. Gelukkig staat er een pan eten klaar en kunnen we snel aan tafel.
Na het eten doe ik vlug de kinderen onder de douche en naar bed. In recordtempo lees ik hoe Jip & Janneke elkaar ontmoeten door het gaatje in de heg.

Het is 19.15u en ik laat me op de bank zakken: mijn mascara zit niet zo netjes meer als vanochtend, ik draag een slordige knot en boven hoor ik mijn zoon nog wat jengelen in bed.
Ik kijk om me heen en zie dat mijn huis ontploft is.
Ik zucht, veeg de haren uit mijn gezicht en ga op zoek in mijn tas: waar is dat lijstje?

* Herken jij het verhaal van Gerdien en ben je benieuwd naar de mogelijkheden die Agathos hulpverlening biedt? Bezoek dan onze website en neem contact met ons op.

* Om privacyredenen zijn de namen, gebeurtenissen en feiten in zoverre aangepast dat ze niet te herleiden zijn naar de werkelijke situatie.

Onze zorg- en hulpverleners - met uiteenlopende functies - schrijven wekelijks een persoonlijk blog over hun (werk)ervaringen, grappige anekdotes of ander interessant leesvoer. Ook zal er regelmatig een gastblog geplaatst worden. Elke woensdag iets nieuws te lezen op ons blog! Lees hier meer over onze bloggers.